Her an söyleyip de hiçbir an hakikatine yaklaşamadığımız ve yaklaşamayacağımız tek kelime: “Allah”. Keşke ben “Allah” kelimesinden başka ağzından tek söz çıkmayan dilsiz olsadyım.

(NFK, Aynadaki Yalan)

Yazı:

Gecenin bilinmeyen bir saati. Sapsarı bir akrep. Acelesi var gidiyor. Sanırım yaşlı. Hani meyvesi bol olan ağaç dalları aşağı sarkarmış. Aynen bunun gibi de sanırım zehirle dolu kuyruğu yere doğru eğilmiş sağdan sağdan. Hızlı adımlarında onu biraz izledim. İsmail bu kararıma kızabilir ama akrebi öldürmedim. O gitti, ben de kendi işime baktım. Zehrinden şişko olmuş bir akrebin öldürmenin bir rasyonel birey için nasıl bir açıklaması olabilir ki? Zehrin ağırlığı, ciddiyeti, hatta asaleti var. Merak ettiğim, acaba, akrebin zehiri mert mi, yoksa “Brütüsvari” zehir mi? Bir de siyah akrep var, onu görmelisiniz. Siyahın asalet dağıttığını anlatan bir örnek. Onun siyahi çok farklı. Bu yazının ismi doğadan izlenimler olmalıydı galiba: ) ))) Şu anda saat .... Konuyu değiştirelim;

Tatilimsi günlerde bol bol TV izledim. Hatta şu anda HATIRLA SEVGİLİ’yi izliyorum. Güzel ve taraflı bir dizi. Yine de izleniyor. Müzikleri daha çok hoşuma gidiyor desem daha doğru olur. TV geneline baktığımda yönetmenlere bazen çok kızıyorum. Çift olabilecek erkek ve kızları bir araya getirmenin adı dizi çekmek olmuş. Erkeklere çatık kaşlar, kızlara da ağlayan gözler rölünü vermek olmuş dizi çekmenin adı. Bir de anlamadım gitti, kimin eli kimin cebinde belli değil: ))) Yani güzelim Türkiye’mizde bu kadar dejenerasyonun olduğuna ben inanmıyorum. En azından benim çevrem öyle değil. Ya ben sterilize bir ortamda köpekbalığı girmeyen akvaryum sakini gibi yaşıyorum, ya da bu senarist topluluğu bir akvaryum suda çarpık fırtınalar koparıyorlar. Bilmem siz ne dersiniz? Nasıl olsa bu yazıları okuyan her fikirden arkadaşımız var. Azcık insaf be senarist kardeş!??? Ne bu, hepiniz sözleştiniz mi, çarpık ilişkiler üzerine senaryo yazmaya????