HUMMER
Hostes kız, elinde kurabiyelerle yaklaşıyordu. Genç adam ve karısı, ................................................................................................................................................................................... Bakışlarım, hummer`in ön camında biriken genç adamın ve karısının korku dolu göz bebeklerini saniyeler içinde algılamıştı. İşte o an, arabanın içinde savrulmam, hatırladığım en son ayrıntıydı.
10 Kasım 2008, Pazartesi
Yazının hikayesi; Bu yazının zihnimde teşekkül edip, doğması için bir yıldan daha fazla bir zamanı tarihe terketmem gerekti. Yazının katipliğini yapmak bana iki üç saatlik bir zamana mal oldu. Şimdi tarih 16.10.2008 Pazar, saat 01:26. iki saattir yazıyı okuyorum ve her okuduğumda yeni bir hata buluyorum. Öyle zannediyorum ki, sonsuza kadar durmadan bu yazıyı okusam, her seferinde düzeltmem gereken yeni kısımlar bulacağım. Yazı, bir sene önce, soğuk havada otobüs durağında beklerken oradan Hummer cipin geçmesiyle, yaşadığım hisleri ve duraktakilerin gözlemlediğim tepkilerini, 18.10.2008 tarihli uçak yolculuğumun ayrıntılarını ve babamın ramazanın ikinci günü geçirdiği trafik kazasının hikayesinin kurgusal tasvirini içermektedir. Olaylar arasında bir alaka yok, farklı parçalar aynı kurgu zeminine yapıştırıldı.
Hostes kız, elinde kurabiyelerle yaklaşıyordu. Genç adam ve karısı, ................................................................................................................................................................................... Bakışlarım, hummer`in ön camında biriken genç adamın ve karısının korku dolu göz bebeklerini saniyeler içinde algılamıştı. İşte o an, arabanın içinde savrulmam, hatırladığım en son ayrıntıydı.
10 Kasım 2008, Pazartesi
Yazının hikayesi; Bu yazının zihnimde teşekkül edip, doğması için bir yıldan daha fazla bir zamanı tarihe terketmem gerekti. Yazının katipliğini yapmak bana iki üç saatlik bir zamana mal oldu. Şimdi tarih 16.10.2008 Pazar, saat 01:26. iki saattir yazıyı okuyorum ve her okuduğumda yeni bir hata buluyorum. Öyle zannediyorum ki, sonsuza kadar durmadan bu yazıyı okusam, her seferinde düzeltmem gereken yeni kısımlar bulacağım. Yazı, bir sene önce, soğuk havada otobüs durağında beklerken oradan Hummer cipin geçmesiyle, yaşadığım hisleri ve duraktakilerin gözlemlediğim tepkilerini, 18.10.2008 tarihli uçak yolculuğumun ayrıntılarını ve babamın ramazanın ikinci günü geçirdiği trafik kazasının hikayesinin kurgusal tasvirini içermektedir. Olaylar arasında bir alaka yok, farklı parçalar aynı kurgu zeminine yapıştırıldı.
4 comments:
yazıyı okumaya başladığımda stephen king in cep romanı aklıma geldi birden kitapda kurduğu cümleler aynen böyle idi ,olayları sıralıyordu...
olaylar ne kadar birbirinden ayrı olsalarda aynı zeminde bir bütünü oluşturmuş...
babanıza geçmiş olsun dilekerimle..
Teşekkür ederim Anonim kardeş,
siz de maşallah hizin en son sınırındasiniz,
yaziyi girdiğimden bir saat bile geçmemişken, hemen yorum yazdınız yaaa...
böyle okurlarim olduktan sonra, yazmak daha zevkli )))
stephen king demişken,
ona atfedilen bir söz var;
"İnsanlar benim korkunç biri olduğumu düşünürler,
halbuki bende çocuk kalbi var,
masamın üstünde ve kavanozun içinde """" ))))
saygilar, selamlar
ee eskişehirin güncesinin sıkı takipçisiyiz yane :)))
siz yazmaya devan ettikçe bizde okumaya devan edeceğiz
hımmm enteresan :)
bende yazdığım yazılarda sonsuz tane hata bulurum insan psikolojik olarak öyle hissediyor demekki
geçmiş olsun...
Post a Comment